Kirmesgesellschaft 1900 Altstadt

Kirmesgesellschaft 1900 Altstadt


Kirmesreden


Kirmesrede 2022 – Dominik Hörter

Thema 1: Raoul /Straßenbau
Hui Wäller?!
 
Ich stiehn hej owen, emm eisch ze sahn,
wat sich im Dorf hätt zogedrahn.
 
Fier 20 Johr, vill Leit  òhne Ahnung,
gofen sich an, ne Stroßenplanung.
 
In demm Gremium, det Ziel wor klar,
schneller no Montabaur,   wuuunderbar.
 
De schlauen Herrn, der Politik,
gläänzten net, mit vill Geschick.
 
Su manche Möchlichkeiten, wurn durchdaacht,
doch richtisch, hätt ma nix gemacht.
 
Frei noh demm Motto „Alle Wege führn no Rom“,
erntete ma Spott un Hohn.
 
No 13 Johr, pünktlich wie de Bahn,
stunn de Lösung, kann ma sahn.
 
Emm sich mit demm Plan ze ziern,
beschloss ma de Aalstadt ze saniern.
 
Su nohm ma dann mo rischtisch Moß,
in Rhein – on Steenbacher Strooß.
 
Fier fix de Kreisstadt ze erreichen,
mussten Beem on Häuser weichen.
 
Demm Jimm sejn Haus, do of da Eck         (Zeigen)
Musst als irschtes schommo weg.
 
On aale Beem, teils kerngesond,
schnitt ma aaf bis offdn Grond.
 
Et ging los, Schritt fier Schritt,
Rheinstroos, irschter Bauabschnitt.
 
De Bagger komen, mitt vill Lärm,
aafreißen doon die alle gern.
 
Su bekom die neje Strooß,
uff emo en ganz besonnres Moß.
 
Enfahrt Disch, die is doch wichtisch,
die is planerisch net richtisch.
 
Kurven wie bei ner Carrerrabahn,
lossen sich net werklich fahrn.
 
Strack aus de Bleisch, die is suuu eng
gifst net aacht, dann mächtet peng.
 
Als de Gass nu fertig war,
fehlte noch da „Trottoir“.
 
Et wur geplöstert, wie besäßen,
Blöd wor nur    – Internet vergäsen.  (Kopf)
 
Gehweech off on werra zoo,
Dä Anlieger, dä zahlt sowieso.
 
Noch net Schluss met Bouerei,
wejrer ging et mit Abschnitt 2.
 
Vom Disch bis huuch noh Steenebach,
moochen se alt werra Krach.
 
Schneller fertisch als ma daachte,
doch neje Probleme mit sich braachte.
 
Vom Disch bis owen fier de Heck,
werd geheizt, off dieser Streck.
 
Da Hoffmanns Timo bei sich daacht,
„die krejn ich zur Vernunft gebraacht“.
 
Er boute dann in korzer Zeit,
su stonn sejn Blitzer schnell bereit.
 
De Attrappe wor net schlecht,
ville daachten- die wär echt.
 
Die wor sugar im world wide web,
zu finnen in na Blitzerapp.
 
Bei denn Rosern stiech de Wut,
ruck zuck wor dat Diebesgut.
 
Doch die Maßnahme wor net genooch,
su neje Ideen noh sich zooch
 
Emm die Strecke ze entschärfen,
doot ma Parkbuchten , fix entwerfen.
 
Fier de Aaltstadt wull ma nix bezahlen,
lediglich paar Striche malen.
 
Farf wur off da Stroos platzeert,
Stellplätz wurn su rasch markeert.
 
Dat wat schnell werd hingeschmeeert,
werd daachsdroff werra fort radeeert.
 
Warem dat ganze, lejt off da Hand,
ze korz gewählt, denn Parkabstand.
 
Gähn die Raudis ne gore Wahl,
doch fier de Bürjer, ne gruße Qual.
 
Seitdemm spillen se, Maus on Katz,
wer do krejt denn besten Platz.
 
Manch ener droht sugar met Dresch,
ich stiehn hey on du häst Pech.
 
Wat ma dobei och net bedaachte,
wat da Klimawandel su mit sich braachte.
 
Wenn et rähnt, aus enem Guss,
Bildet sich, ganz schnell en Fluss.
 
Ab Bergstroos dann mit vill Gefälle,
bout sich uff- ne Riiiesenwelle.
 
Su laift die Bree üwer denn Gulli,
bis beidn Spross vom Hoffmanns Uli.
 
Dank Bordsteen, im Flachdesign,
jaacht dat in de Schejer rein.
 
Da Raoul im Bett, mit Känd und Keeschel,
stetisch stejt da Wasserpeeeschel.
 
Waach geworn, en gruser Schrei,
gerofen wur de 1-1-2.
 
Florian 1- mit vill Alarm,
Pompen ahn, un raus denn Kram.
 
Dat ganze Ausmoß, wor net zemm lachen,
Wasserschaden an villen Sachen.
 
Frauchens Audo, garnet cool
von innen wie en Swimmingpool.
 
Och im Keller, alles nass,
do hätt doch werklich keener Spass.
 
Dat dat in Zukunft net passiert,
werd fier da Dier en Damm kreiert.
 
Domit de Fluten wern gebannt,
scheppte nu in Säcke Sand.
 
On bout je noh Wetterbericht,
einen Wall, Schicht em Schicht.
 
Su is fier jeden schnell ersichtlich,
wenn et rähnt, dann awa richtisch.
 
En Fazit noch zer ganzen Planung,
am besten machen dat Lejt met Ahnung.
 
Et dät net herrschen, de Roserej,
on Hoffmanns Schejer, die blief drej.
 
On fier uss Bürjer, wär et keen Graus,
wenn Parkplätz wern fierm eschnen Haus.
 
  1. Thema (Kasper)
 
Strack hey ruffer, Richtung Bersch,       (zeigen)
do stieht ussre schiene Kersch.             
 
Rond em de Kersch, dat ess echt wahr,
sain manche Lejt recht sonderbar.
 
Kasper, Söhni, Pock un Theis,
dat sain vier   – von denn ma weiss.
 
Domit dat jeder och versteht,
die worn alt öfter in da Red.
 
Söhni dohte Schnie verbrennen,
da Theis – im Nierengulasch pennen.
 
Da Pock des Naachts dorsch Gärten irrt,
Geburtsdaachsgäste stark verwirrt.
 
Dat worn jetzt nur 3 im Bund,
vom vierten doon ich jetzt wat Kund.
 
Aangefangen härre, ess jedem klar,
mit schnejren on stylen, von Menschenhaar.
 
Noh ville Johr, er wullte mehr,
ne zwote Uffgaaf, musste her.
 
Gesondheit wor dä letzte Schrei,
do gerret och su allerlei.
 
Obst, Gemees, on och Beeren,
von welchem Wasser sull ma zehren? (hoch / Aufzählung)
 
Von Juice Plass, noch en paar Pillen,
dat stärkt denn Gesondheitswillen.
 
On ess Ying on Yang, net in da Waach,
kaifste ne Sphären- Harmonie, Anlaach.
 
Jetzt saht bloß ihr kennt dat net,
han recherchiert im Internet.
 
Ne gruße Bütt, aus Edelmetall,
in da Mitt, en Sry-Yantra-Kristall.
 
Gefüllt ess die Stellasch mit Wasser,
dat määcht de Wirkung noch viel krasser.
 
Wat dat Ding kann, ess sonnenklar,
weiß ich von Wikipedia.
 
Shakren werden aktiviert             (hoch)
on dozo noch harmonisiert.
 
Bei natürlicher Frequenz, kann ma erwarden,
löst sich bei enem, su manch Blockaden.
 
On de allerbeste Sach,
da Mensch werd mutig, bewusst, on wach.
 
Ihr dängkt gewiss, dat ess net dejer,
do irrt ma sich awa, ganz gehejer.
 
Dofier brauch ma en Portemonnaie,
wat prall gefüllt ess, mit budget.
 
Knappe Fünfdausend, musste invesdiern,
verdeenste netnur, met Hoar frisiern.
 
Denn Lambawasser, in gewissen Kreisen,
kannste ziemlich hoch anpreisen.
 
Geld zesammen un noh korzer Zeit,
stonn de Anlaach hinnerm Haus bereit.
 
Georgy da Hond, saift och gern draus,
su gieht dat Wasser manchmo aus.
 
Kluggern un Krummeln, en Zusatzeffekt,
wenn dat Dier aus da Wanne schleckt.
 
Et werd de Harmonie gestiert,
wenn de Pomp keen Wasser führt.
 
Su schallt dat üwer Wiss on Mauer,
wie dumols naachts bei Brauer Power.
 
On och Hopfenchef, Jens Geimer,
guggt auf diese Harmonie – im Eimer.
 
Jetzt froochen ich mich on stehe hier,
wirkt sichdat aus, off usser Bier?
 
Noh reichlich Testen, kann ich sahn,
ahn denn Geschmack, gieht dat net drahn.
 
Dremm Dietmar, enes ess gewiss.
Fier Gesondheit, Harmonie, on Mut,
brauch ma keenen Alu-Hut.
 
Hey du, ja- du- da -draußen   -jetzt sahn ich dir,
dat gieht och- mit nem Kasten Bier.
 
Thema 3 (Theis Stammtischfahrt)
 
Lockdown, Masken, zu Hause blejwen
ma kunn sich selwer nimmie lejren.
 
Zwo Johr douert schon dä Graus,
dä ehn or annre well mo raus.
 
Ob Familienurlaub, Stammdischfahrten,
ville kunnen et kaum erwarden.
 
Su daachte sich en Stammdischclan,
mir kunnen mo ahn -de Müritz fahren.
 
Met dobei, dattet jeder weiss,
Steini, Lali, Lück on Theis.
 
Ma määcht sich ahn de Planung drahn,
mir fahrn  ÖKO , met da Bahn.
 
De Koffer schicken mir fiern weg,
en Bote brengt uss dat Gepäck
 
Dä Daach wor do, de Sonne lacht,
su wur sich uffden Weech gemacht.
 
Met geballter Männerpower,
zomm ICE, noh Montabaur.
 
Reservierte Plätz, im Zuuch gesucht,
die hätt ma schließlich mit gebucht.
 
Wat se alle net bedachten,
hey in da Bahn  muss ma schmachten.
 
Ener funn dat garnet goot,
dat do herscht, en Rauchverbot.
 
Doher daachten sich die vier,
jetzt trängken mir irscht mo en Bier.
 
Dat mooch ma dann ganz ville Male,
bis zum Stopp in Halle / Saale.
 
Zemm Rauchen hätt ma winnisch Zeit,
stonn met Kippe schon bereit.
 
De Dier ging off, da Theis doot gien,
er sehnte sich noh Nikotin.
 
Su funne schnell, da „Höhner Aisch“,
denn markierten Qualmbereich.
 
Do stonne dann, dat kahl Gerippe,
in da Haand die gore Kippe.
 
Die Zigarett die schmeckt su goot,
Hey deet noch ne zwote Not.
 
Det Kraut vom Jörg, wor noch am stängken,
da Schaffner deett zur Abfahrt wängken.
 
Wot, wot, wot, is dot da hai,
ich gloof mejn Platz im Zuuch werd frei.
 
Geprintet, wie der schnellste Gepard,
verdammter Mist, ich sain ze spat.
 
De Schotten dicht, wat en Scheiß,
de Dachlatt stonn, alleen am Gleis.
 
Bevier ich die Kerlen jetzt noch verliern.
muss ich denn Markus kontaktiern.
 
Dat Kurzgespräch werd jetzt zitiert,
denn folgendes ist dann passiert…
 
Ring ring ring…
 
Gude Jörg, bist du om Klo,
orrra in demm Bordbistro?
 
Liiiieber Markus, ich muss da sahn,       (zittrig)
da Zuuch is òhne mich gefahrn.
 
Du nohgemachter Mensch, dat is net wohr,
ich fressen dich mit Haut un Hoar.
 
Dä Lück wor völlig ausm Haus
am nächsten Bahnhof, alle raus.
 
Su musst ma warden, dat is jo klar,
bis da Theis wor werra da.
 
Dorsch denn Verzuuch, stonn jetzt om Plan,
keen ICE, nur Bimmelbahn.
 
De Fahrt ging lang, ma wor erbost,
nur det Bier dat bot noch Trost.
 
Doch jede Fahrt gieht mo vorbei,
Endstation Müritz, an Gleis Drei.
 
Su ging et dann erst recht ganz schnell,
endlich renn in dat Hotel.
 
Nohm Check in stelltma flott fest,
mir sain do, wo ess da Rest?!
 
Su stonnen do – alle vier
òhne de Koffer vom Postkurier.
 
Steini un Lali noch ganz gechillt,
beim Lück alt werra da Kamm aahn schwillt.
 
Doch dovon ließ ma sich net foppen,
on ging irscht mo recht dejer shoppen.
 
Am meisten Kleidung on Kosmetik,
fier de Optik on Esthetik.
 
Zwei von dennen schloochen quer,
zesammen sain se Millionär.
 
Su gönnt ma sich zur grießten Zier,
ne Luxusuhr vom Juwelier.
 
Och da Theis de Zeit dann kennt,
de Abfahrt net am Gleis verpennt.
 
On och dä huch frustierte Lück,
ergattert en Designerstick.
 
En schienes Himd sullt et sein,
basst subber in de Sammlung rein.
 
Doch wat noch keener wissen kunnt,
de Koffer drähn ne Extrarund.
 
Su hätt ma Zeit fier vill Kultur
Museen on ne Schiff-Fahrts-Duhr.
 
De Stadt, die wor noch ze erkunden,
während det Gepäck mächt wejra Runden.
 
Noh drei Daach, et wor suweit,
stunnen de Trollies in da Lobby bereit.
 
Dä Rest vom Urlaub sumit entspannt,
met Klamotten, die ma schon kannt.
 
De Zeit verging dann wie im Fluuch,
zer Heimfahrt werra ahndn Zuuch.
 
Ma guggt su off de Abfahrtszeiten,
Bahn fällt aus – Bauarbeiten.
 
Un sicherlich – in demm Gefüge,
verbasst ma och de Anschlusszüge.
 
Ma musst wie hin och heimwärts fahrn,
mit da „flutten“ Bimmelbahn.
 
On die Moral von der Geschicht,
 
Wellst de schleppen keen Gepäck,
schicket lewer freher weg.
 
Ma dät net stenken, wie en nasser Fuchs,
häst fier jeden Daach ne unnerbuchs.
 
Mir wissen all wodran et laach,
Pingsten dat sain Faierdaach.
 
Jetzt sain ich mit da Red am Schluss,
doch enes noch gesaht wern muss.
 
2021 im Hopfengarten, dat muss ich sahn
doot ma de Red gemeinsam  fiertrahn.
 
Ich durft och mit owen stehn,
doch diss Johr, machen ich dat alleen.
 
Hey om Pejler, noh aaler Sitte,
ich als Ekel, in eurer Mitte.     (zeigen)
 
In Kermesreden, hann mich kaum geniert,
wor ich im Thema, vier mo notiert.              (zeigen)
 
Ob vom Söhni denn Adler stibitzen,
nur met Socken üwerdn Hotelflur flitzen.
 
Ne gecrashte Goldhuuchzeit kann ma sahn,
orra in da Baach mit net vill ahn.
 
Hann immer Freud de Red mit ze gestalten,
sain stolzerfüllt die jetzt mo selwer ze halten.
 
Noh 2 Johr Pandemie in da Welt,
stieht och werra uss Kermeszelt.
 
Traditionell feyern, in vollem Glanz,
bei Fassbier an da Thek, un Kermesdanz.
 
Nu folgt mir int Zelt, in Tracht orra och schick,
ne schiene Kermes, wünscht Ekel Nick!
 
Hui Wäller?!